Buurtvereniging  de Singels”

 

Hoe het begon.

 

 

Het is begon in februari of maart 1982, het verslag in de krant en de notulen van het bestuur geven verschillende data, vrolijk, uitbundig en gezellig aan toe zijn gegaan tijdens het feest van het 40 – jarig jubileum van de melkboer in de wijk Fedde Zwanenburg. Er werd gezongen, gepraat, gehost en gedanst dat het een lust had. Ook dronken de aanwezigen niet alleen melk. Bier en wijn vonden gretig de weg door de dorstige kelen.

De commissie die het feest rond het jubileum georganiseerd had, was erg tevreden. Veel van de aanwezige buurtbewoners waren van mening dat dit soort feesten vaker georganiseerd moesten worden. Wellicht was er een groepje enthousiastelingen dat zich hiermee bezig wilde houden. Het idee tot de oprichting van een soort van buurtvereniging was geboren.

 

Het vervolg.

 

Men ging meteen voortvarend van start. Op 25 maart 1982 vond al de eerste oriënterende vergadering plaats. Op deze vergadering waren aanwezig: mevr. T. van Os, mevr. H. van Gijsel, mevr. A. van der Meulen, mej. A. Steensma, mej. Sj. Laurens, mej. J. Zijlstra, dhr. F. Brander, mevr. T. Westerhof, mevr. D. Veenstra, mevr. A. Koornstra, mevr. J. de Jong, mevr. D. Veenstra en dhr. J. Salverda, opbouwwerker.

Opvallend is dat de groep hoofdzakelijk is samengesteld uit vrouwen.

Deze groep nam het initiatief tot de oprichting van de buurtvereniging.

Op deze vergadering werd gesproken over de doelstellingen van de op te richten buurtvereniging. Tevens kozen de aanwezigen een voorlopig bestuur.

Na deze bijeenkomst volgden een aantal vergaderingen waarin de plannen nader werden uitgewerkt.

Coördinator Jan Salverda van de “Stichting wijkbeheer” structureerde het geheel.

 

Hoe het verder ging.

 

Op de eerste bestuursvergadering stonden de begrenzing van het gebied en de naam van de nieuwe vereniging centraal. Het bedenken van een naam leverde weinig problemen op.
“Omdat de leden in de wijk de Singels wonen, krijgt ook de buurtvereniging de naam “de Singels”.
Over het vast stellen van de grenzen duurde de discussie iets langer. Men besluit als grens aan te houden het gebied binnen de Zuiderhogeweg, Eikensingel, Hoge Bomen, Fabriciuslaan en de zuidzijde van de Gauke Boelensstraat.

 

 

Binnen het bestuur kwam men tot een taakverdeling. De contributie werd vastgesteld op 3 gulden per gezin en f 2,50 ( toch jammer die euro) voor alleenwonenden en buurtbewoners ouder dan 65 jaar.

Het bestuur riep door middel van een circulaire de bewoners van de Singels zich op te geven als lid van de pas opgerichte buurtvereniging. De oproep was een groot succes. Maar liefst 215 gezinnen gaven zich op als lid.

 

Op 28 juni 1982 vond de eerste ledenvergadering, tevens oprichtingvergadering plaats in het al enkele jaren verdwenen Renbaanrestaurant.( Een locatie waar ook later activiteiten werden gehouden)

De oprichting was een feit.
Het betekende dat er ook officieel zaken geregeld moesten worden.
Notaris Roemeling uit Beetsterzwaag ondersteunde het voorlopig bestuur met deskundige juridische adviezen. Hij stelde de statuten van de vereniging op. Op 30 juli 1982 werden de statuten van de vereniging notarieel gepasseerd.

 

De secretaris schreef in het Jaarverslag dat “de vereniging niets meer in de weg staat om aan de slag te gaan met het ontplooien van activiteiten zoals vermeld in de statuten”.

 

Het jeugdbestuur

 

 

De jongeren hebben vanaf het begin een belangrijke plaats ingenomen binnen de buurtvereniging. Het was dan ook niet meer dan logisch dat er een jeugdbestuur moest komen. Op 15 oktober 1983 werd er een jeugdbestuur gekozen.

Het jeugdbestuur heeft in de loop der jaren veel activiteiten georganiseerd.

Vooral sportactiviteiten, disco en bowlingavonden. De zeskamp leverde altijd een heel spektakel op met veel toeschouwers. Elk jaar leverde het jeugdbestuur met de vele vrijwilligers een grote bijdrage aan het welslagen van kinderspul.

Uit de verslagen blijkt dat het jeugdbestuur met volle inzet en veel enthousiasme aan het werk is geweest.

 

De periode van “t Hok”

 

Vanaf het begin stak het bestuur veel tijd in het opzetten van activiteiten waarbij de doelstelling was “jong en oud erbij te betrekken”. De leden werd gevraagd met suggesties en ideeën te komen waaruit het bestuur een keuze kon maken.

De feestavonden met toneel, muziek en dans kregen positieve reacties. Een probleem voor het bestuur was om een geschikte locatie te vinden voor de buurtactiviteiten.

Men ging met de gemeente in overleg over het huren van basis”school “de Polstok”, nu “de Tille”.
Met de heer Ytsma was er regelmatig overleg over het gebruik van de “Beatrixschool”en de daaraan verbonden kosten.
Uiteindelijk kreeg het bestuur toestemming om gebruik te maken van “de Polsstok”.

Het was maar een tijdelijke oplossing. De heer Wijnalda, toenmalig hoofd van de school, kwam met de suggestie om het bij de school aanwezige noodlokaal van de gemeente te huren.

De gemeente ging akkoord en na het verstrekken van een overzicht van de activiteiten aan de gemeente werd de huurprijs vastgesteld.

De notulist schreef in de notulen over de ingebruikname van het noodlokaal “stiekem “t Hok” genoemd”.

Het inrichten van het lokaal had nogal wat voeten in de aarde. Hoe aan tafels en stoelen te komen was de vraag.
De duivenvereniging had vijftig stoelen in de aanbieding. De stoelen werden aangeschaft voor f 2,- per stuk.
De reeds aanwezige tafels in “t Hok” werden (gratis?) overgenomen.

 

Op 22 oktober 1983 was de feestelijke opening van het nieuwe buurtgebouw. Er ging een geluidswagen door de wijk om iedere buurtbewoner op te roepen bij deze feestelijke gebeurtenis aanwezig te zijn. Het buurtgebouw kreeg nu definitief de naam “t Hok”. Voor de jongste kinderen was er een ballonnenwedstrijd en een speurtocht. Voor de opening op de dag zelf was veel belangstelling. Volgens het jaarverslag “liep het die dag storm tot de laatste minuut”.

Met het nieuwe onderkomen kwam er een einde aan de zoektocht naar geschikt onderdak.
Als je de verslagen doorleest zijn er in de korte periode vanaf de oprichting tot de in gebruik name van “t Hok”op een groot aantal locaties activiteiten gehouden.

Voor het bestuur en de overige vrijwilligers werd het, nu ze beschikten over een eigen buurtgebouw, een stuk eenvoudiger en minder tijdrovend om activiteiten te organiseren.
Folkert Brander werd beheerder. Er kon nu naar hartenlust gekaart, gesjoeld, geschaakt, gedanst en gekletst worden.

 

De huurprijs was nog wel een probleem, want de penningmeester zat krap bij kas. In overleg met de gemeente kwam hiervoor een oplossing. De huur mocht in aangepaste termijnen betaald worden.

Met de buurtvereniging ging het prima. Met “t Hok”wat minder.
Het bestuur liet de gemeente in 1986 weten dat “het clubgebouw oud is en veel gebreken vertoont. Dak en vloer hebben rotte plekken en gaten, wegens lekkage moet er vaak gelapt worden. Ook het hang- en sluitwerk deugt niet en door de gebrekkige isolatie moet er flink gestookt worden.”

Dit verhaal zou met wat kleine aanpassingen jaar in jaar uit herhaald kunnen worden.
Dat “t Hok” het tot de definitieve sloop heeft volgehouden is voor een niet onbelangrijk deel de verdienste van de niet aflatende opknap ijver en “reparatielust” van een aantal leden.

Een voordeel van de deplorabele toestand waarin “t Hok” verkeerde, was dat er met uitzondering van de vaak vernielde ramen, eigenlijk niks kapot kon gaan. Het was onverantwoord om “t Hok”nog langer te gebruiken voor activiteiten.

Er moest een nieuw buurtgebouw komen.

 

De Skûle

 

Dat nieuwe buurtgebouw kwam er. Met name Lammert Rodenburg liep zich het vuur uit de sloffen en de longen uit zijn lijf om de nieuwbouw te realiseren. Hij heeft heel veel gesprekken met de gemeente gevoerd, voordat er gebouwd kon worden. Ook de overige bestuurleden en vrijwilligers hebben zich ingezet voor realisatie van het nieuwe buurtgebouw.

Het nieuwe gebouw kreeg de naam de Skûle”.
Het oude gebouw hebben we geen moment gemist. Het nieuwe onderkomen bood nieuwe mogelijkheden.
Het aantal activiteiten breidde zich enorme uit.

Behalve het sjoelen, kaarten en dansen is er tegenwoordig ook een handwerkcafé. De Singel – jongerengroep houdt er één keer in de maand een gezellige avond.

De toekomst ziet er goed uit. Buurtvereniging “de Singels”is springlevend.
Het is geweldig dat er altijd mensen zijn die zich willen inzetten voor de leefbaarheid van de wijk.
Het is prachtig dat de buurtvereniging daar al een belangrijke rol bij speelt.

 

 

Douwe Boonstra

< Terug